Vanmorgen liep ik er weer eentje tegen het lijf: een straatverkoper. Of beter gezegd: een super doortastend en tikkeltje irritant persoon in een fluorescerend jasje. Begrijp me niet verkeerd hoor: ieder zijn beroep en als student zijnde zal het jezelf opdringen aan willekeurige voorbijgangers vast prima betalen, maar ik moet er niets van hebben. En snappen doe ik het ook niet. Ik bedoel maar: een bedrijf mag met de nieuwe AVG-wet vanaf 25 mei dit jaar geen nieuwsbrieven meer naar je versturen als je je daarvoor niet expliciet hebt aangemeld. Maar jezelf opdringen aan mensen om een product te verkopen, mag nog wel? Beetje krom. Daarom deel ik vandaag vijf manieren om die vervelende straatverkoper van je af te schudden. Op dat je kan winkelen in rust en vrede.
1. Doe net alsof je belt
Gewoon chagrijnig kijken helpt al lang niet meer en druk met je mobieltje bezig zijn door net te doen alsof je aan het Appen bent, houdt menig gemotiveerd straatverkoper ook niet tegen. Net doen alsof je belt is de uitzondering. Het zou immers wel heel erg asociaal zijn om een bellend persoon te onderbreken ten midden van zijn of haar gesprek.
2. Hang de wijsneus uit
Vergis je niet: menig straatverkoper heeft geen idee van wat hij of zij aan het verkopen is. Bedrijven zoals Pepperminds plannen hun werknemers namelijk gewoon in op basis van beschikbaarheid. Grote kans dat Sven van het Wereld Natuur Fonds zichzelf heeft ingelezen aan de hand van een standaard tekst en echt geen flauw benul heeft van hoe het nu echt gesteld is met uitstervende babypanda’s. Mocht het nu zo zijn dat jij dat flauwe benul wel hebt dan zeg ik: grijp je kans. Overdonder Sven met je kennis. Grote kans dat hij vanzelf opgeeft uit puur ongemak.
3. Bedank vriendelijk en zeg dat je er liever nog even over nadenkt
Ik garandeer je dat er daarna een opmerking volgt in de trant van: ‘Van uitstel komt afstel, u doet er echt goed aan om nu uw gegevens in te vullen in plaats van thuis’. Inspelen op je emoties/ gevoel voor empathie kunnen straatverkopers immers als geen ander. Laat je echter niet overhalen. De enige reden waarom deze man of vrouw wil dat jij het registratieformulier nu ter plekke invult, is omdat hij of zij bij iedere registratie een deel van de opbrengst ontvangt in de vorm van loon. Een opdringerige straatverkoper mag je daar best mee confronteren.
4. Zeg dat je al lid/donateur bent
Deze manier om van een straatverkoper af te komen, is niet heel goed voor je karma punten, maar is wel effectief. Iemand die al iedere week een Hello Fresh Box ontvangt, heeft immers nul komma nul baat bij een tweede Hello Fresh Box. Daar valt gewoon niet over te discussiëren.
5. Zeg gewoon nee tegen een straatverkoper
Deze ligt voor de hand, maar is voor menig persoon toch het moeilijkst: zeg gewoon nee. Vaak voelen we ons een slecht persoon als we een straatverkoper niet verder willen helpen en dus verzinnen we smoesjes. Want hoe moet het dan met die arme kindjes in Afrika als niemand een duit in het zakje doet? En het tropisch regenwoud? Daar worden op dit moment vast ook weer drie bomen gekapt, omdat jij niet bereid was om een bijdrage te leveren. Meneer de straatverkoper zal je wel een harteloos mens vinden. Iemand met een zwart gat waar eigenlijk je hart hoort te zitten. Niets is echter minder waar: wanneer jij een uur later een jurkje in de H&M staat te passen is meneer de straatverkoper jou namelijk al lang weer vergeten. Gefocust op zijn target, bestaat de kans zelfs dat hij je een tweede keer aan zal spreken. Dus dat schuldgevoel om niets? Laat dat maar zitten.
Wat doel jij zoal om een straatverkoper te ontwijken?
3 reacties
Wat een herkenbaar artikel! Ik vind die krantenverkopers bij de supermarkten ook zo irritant trouwens! Bij mijn Jumbo staat er ook altijd eentje, dag in dag uit. Ik groet hem altijd vriendelijk, maar hij weet inmiddels wel dat ik nooit wat koop, oepsie. Ik voel me dan wel weer schuldig als ik met een volle boodschappentas naar buiten loop, maar ja, het lijkt meer dan het is doordat ik veel nodig heb voor mijn cavia’s… Zo irritant altijd zulke dingen. Je wilt gewoon rustig kunnen winkelen/boodschappen doen.
Hahaha ja in mensen die kranten verkopen ben ik zelf ook niet zo bijster geïnteresseerd moet ik je bekennen. Wat een baan ook eigenlijk he. Je krijgt de hele dag chagrijnige blikken naar je hoofd geslingerd en hoort denk ik vaker nee dan ja. Moet ook wel vermoeiend zijn. Misschien zijn ze daarom zo irritant 😜
Vaak is de eerste vraag ben je 18 jaar of ouder. Tot mijn 25e durfde ik gewoon vol overtuiging nee te zeggen ;)